Beste mevrouw en medeleerlingen,  

Ik ga het hebben over een bedreigde diersoort: de walvis.

Van de zoogdieren hebben walvissen zich het best aangepast aan het leven in het water. Al lijkt de walvis op een vis, toch is hij een echt zoogdier. Hij heeft bijvoorbeeld geen kieuwen, maar wel longen. Hij kan lang onder water blijven, maar toch moet hij af en toe aan het wateroppervlak komen om te ademen. De deskundigen verdelen ze in 2 groepen: de tandwalvissen en de baardwalvissen. Tot de tandwalvissen horen de dolfijnen, de narwals, de snaveldolfijnen, de witte dolfijnen en de potvissen. Tot de baardwalvissen horen de zeer langzaam zwemmende walvissen, die met voortdurend geopende bek de van plankton krioelend Poolzee filteren. Op zoek naar de Noordoostpassage 120 jaar geleden, ontdekte men dat de Poolzee krioelde van Groenlandse walvissen en noorkapers. Het jong van een walvis wordt geboren in het water en kan onmiddellijk mee zwemmen met zijn moeder. De 5 tot 9 meter lange orka´s of zwaardwalvissen eten zowat alles wat in zee zwemt. Niet alleen dieren die kleiner zijn dan zichzelf, zoals dolfijnen, zeehonden en pinguïns, maar ook grotere dieren zoals de blauwe vinvis. Soortgenoten zijn al evenmin veilig voor hun enorme eetlust. Raakt één van  hen gewond, dan keren alle troepleden zich naar hun maat om hem binnen de kortste keren te verslinden.

Dolfijnen en andere walvisachtigen beschikken over een uitzonderlijk grote reeks geluiden om met elkaar te kunnen praten. De witte dolfijn, die in de Noordelijke IJszee leeft, kent zelfs zoveel verschillende geluiden dat de zeelieden hem de "zeekanarie" noemen. Na jarenlang onderzoek weet men nog altijd niet hoe walvissen en dolfijnen nu die geluiden maken, want zij hebben geen stembanden zoals de mens! Wel heeft men ontdekt dat ze even hoge ultrasone geluiden maken, zoals de vleermuis en dat ze door echopeiling hindernissen kunnen vermijden en prooien vinden

Blauwe vinvissen zijn de grootste dieren die ooit hebben geleefd. Ze zijn zeer zeldzaam geworden. Men schat hun totale aantal nu op 400-1000 exemplaren, terwijl in het vangstseizoen in 1934 er nog 16 000 stuks zijn gevangen! Blauwe vinvissen kunnen met een snelheid van 20-30km/uur zwemmen en soms kunnen ze wel 50km/uur bereiken. Ze doen dit door hun sterke staartvin; de borstvinnen gebruiken ze om te sturen. Aan het skelet van de blauwe vinvis kan men heel goed zien dat de borstkas ver naar achteren ligt, wat voor gewichtsverdeling heel belangrijk is. De dieren zijn zo aan het leven in het water aangepast. De vrouwtjes van de blauwe vinvis krijgt iedere 2 jaar een 7 meter lang jong. De jongen komen dagelijks 50-100 kg bij en ze zijn na 2 jaar al 24 meter lang!