|
 Beren
Al jaren zijn mensen erg in beren geïnteresseerd, maar de
mens is ook erg bang voor de beer.
Beren leven meestal in grote onbewoonde gebieden.
Veel mensen denken dat beren erg gevaarlijk zijn omdat
dat dikwijls in verhalen verteld wordt.
De (meeste) beren zijn wel ontzettend sterk, maar als
de beer zich bedreigd, voelt gaat hij zich verdedigen.
Vroeger werd er veel op beren gejaagd, er zijn zelfs al een aantal
soorten verdwenen of bedreigd: " De Atlas beer", "De Zilvergrizzly", "De
kamtsjatka-beer" en "De Holebeer" zijn uitgestorven beren.
De beer is een hondachtig zoogdier. Ze eten ook vruchten, ze hebben
daarom kiezen met knobbeltjes,maar ze worden wel als roofdier beschouwd.
De Grote beren zijn eigenlijk in twee onderfamilie's
verdeeld, de onderfamilies zijn:
de echte beren, de bruine beer, de zwarte beer, de
ijsbeer enz., en de onderfamilie brilbeerachtige. Kleine beren eten net
als de grote beren, plantaardig en dierlijk voedsel.
Een aantal kleine beren zijn: katfretten, slankberen, wasberen,
neusberen en rolstaartberen, deze kleine beren hebben een gekrulde
staart.
De Kodiakbeer
De kodiakbeer is de grootste beer te wereld, een
volwassen mannetje is als hij op zijn achterpoten staat wel 2 meter 70
groot, en kan ongeveer 780 kg worden.
De kodiakbeer eet vooral roze zalm, die zwemt in de zomer stroom
opwaarts. Hij gaat gewoon in het water staan, dan kan hij de roze zalm
"uit het water slaan".
De jongen worden in het "winterhol" geboren, ongeveer in de lente: ze
kunnen dan veel sneller groeien, er worden vaak 2 jongen te gelijk
geboren en wegen ongeveer 500 gram.
De kodiakbeer is eigenlijk een soort bruinen beer, maar dankt de naam
Kodiak aan het eiland Kodiak, vlak bij Alaska, verder komt de Kodiak nog
op Sheyak en Afgnak voor (ook bij Alaska ).
De zwarte beer
Er bestaan nu nog verschillende soorten zwarte beren, de
Baribalbeer ook bekend als de Amerikaanse zwarte beer en de Aziatische
zwarte beer.
De Baribalbeer, of de Amerikaanse zwarte beer wordt
ongeveer 1 meter 80, en weegt ongeveer 150 kilo.
De Amerikaanse zwartebeer hoeft niet zwart te zijn, ze zijn er ook in de
kleuren: chocolabruin, kaneelkleurig, grijs, en zelfs wit.
De Amerikaanse zwarte beer leeft vaak in z'n eentje, hij kan heel goed
klimmen, en bij hardlopen kan hij zelfs een snelheid van ongeveer 50
kilometer bereiken.
De Amerikaanse zwarte beer leeft voornamelijk in nationale parken, zoals
Yellowstone (Yogi beer is ook een zwarte Amerikaanse beer), in zo'n park
leven de beren beschermt, het aantal van die beren neemt zelfs toe.
De Amerikaanse zwartebeer leeft in Amerika, maar ook in Canada en
Alaska.
De Amerikaanse zwartebeer slaapt niet altijd tijdens de winter, soms als
het minder koud is gaat de zwarte beer z'n poten strekken.
De jongen worden wel in het winterhol geboren ongeveer in april, mei,
juni of juli, er worden gemiddeld 2 jongen geboren.
De Aziatische zwarte beer wordt ook wel de kraagbeer
genoemd (hij dankt deze naam aan z'n lang behaarde nek, en ze hebben ook
een V of een Y op hun borst), de kleur van de vacht is vaak zwart.
De Kraagbeer leeft in Midden- en Zuid-Azie, en ook in de Himalayagebied,
tot ongeveer 4000 meter hoog.
De kraagbeer heeft een kortere snuit dan de bruine beer, maar hebben wel
grotere oren.
De Kraagbeer is een erg goede klimmer, hij haalt gewoon de vruchten uit
de boom. In de boom maakt de kraagbeer ook zijn zomernest, de
winterslaap doet hij ook in een boom, maar dan in een holle boom.
|
|